Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 ο Ιβάν Κλιούν ζωγράφισε μια σειρά έργων που ο ίδιος ονόμασε «κοσμικές εικόνες». Μία από αυτές τις «εικόνες» είναι και η σύνθεση «Κόκκινο φως, σφαιρική κατασκευή». Στο συγκεκριμένο έργο αντανακλάται η γοητεία και η έλξη που ασκούσαν σε πολλούς Ρώσους καλλιτέχνες της πρωτοπορίας οι θεωρίες για τα αστρονομικά φαινόμενα και το ενδιαφέρον τους για τη μελλοντική κατάκτηση του διαστήματος και τη μελέτη της φύσης του σύμπαντος. Στη σύνθεση το φως πηγάζει από μια κεντρική πηγή ενέργειας και απλώνεται κυκλικά και με ένταση στον καμβά. Ο ζωγράφος χρησιμοποιεί μαύρο ελαιόχρωμα και επάλληλα στρώματα κόκκινου και κατορθώνει να προσεγγίσει το ζητούμενό του που είναι να κατασκευάσει έναν όσο το δυνατόν αυτόφωτο πίνακα. Το κόκκινο δηλώνει το χρώμα της επανάστασης, πρωτογενώς όμως δηλώνει την κινητήρια δύναμη της ζωής. [Ιβάν Κλιούν, «Κόκκινο Φως», αρχές δεκαετίας 1920, MOMus - Moυσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη]