Φοιτητής ακόμη στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, έχοντας ήδη όμως μαθητεύσει δίπλα στον Τσαρούχη (τη χρονιά που παίρνει μέρος στην πρώτη μεταπολεμική Πανελλήνια Έκθεση και λίγο πριν ξεκινήσει τη μεγάλη καριέρα του και στην αρχιτεκτονική), ο Κοσμάς Ξενάκης δεν παύει να γοητεύεται από τη μουσική και το εσωτερικό του σπιτιού: όχι μόνο για την αρχιτεκτονική του οικιακού χώρου, αλλά για τον ήχο του πιάνου που γεμίζει τον αρχιτεκτονημένο χώρο και αλλάζει το συναισθηματικό τοπίο των καιρών και των μορφών που κοιτούν προς το μέρος μας. [Κοσμάς Ξενάκης, «Το πιάνο», 1948, τέμπερα σε πανί, 95,8x73,9 εκ., Δωρεά του Αλέξανδρου και Δωροθέας Ξύδη στο ΜΜΣΤ, MOMus - Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης]