«Πρωινό, στο ΚαΨιΜί του Νοσοκομείου» ή «Με ημίκλειστες πόρτες στο καρναβάλι του Ηλία» Αφοσιωμένος με ζήλο στο πλούσιο πρωινό του κυλικείου, δεν είχα καταλάβει ότι κάποιος θαμώνας μου μιλούσε και, γυρίζοντας προς αυτόν του λέω:  ''-Σε μένα μιλάτε; -Δεν σας άκουσα.''  Διστακτικά και με σχετική ευγένεια μου λέει:  ''-Έ, να μην σας διακόψω. -Ιατρός είσαστε, ή ασθενείς;''  ''-Όχι.'' του λέω:  ''Δεν είμαι κανένα απ' τα δύο. Είμαι απλά καρναβαλιστής. Γι' αυτό ντύθηκα έτσι, για το καρναβάλι.''  Μετά το σύντομο ξάφνιασμα του, μου λέει:  ''-Μα το καρναβάλι κύριε, έχει περάσει τώρα προ πολλού.''  ''-Ναι. Μα εγώ είμαι παλαιοημερολογίτης.''  του λέω:  ''Και τώρα με το παλαιό ημερολόγιο έχουμε καρναβάλι''.  ''-Αλήθεια;''  μου λέει με απορία. Προσπαθώντας να κρύψει όσο μπορούσε την ερευνητική του ματιά επάνω μου, κοιτάζοντας εναλλάξ προς εμένα και προς διάφορους θαμώνες εκεί κοντά.  ''-Ναί βεβαίως.'' του λέω,  ''Γιαυτό ήρθα σήμερα στο Καψιμί. Μόνο που φέτος στο καρναβάλι για όσους θα έρθουν θα υπάρχει σειρά προτεραιότητας, θα βγαίνει ένας και θα μπαίνουν δύο.  Και τώρα εδώ, όσους βλέπεις, καρναβαλιστές είναι και αυτοί, ακόμα κι εσύ, και ας μην το ξέρουν-μάλλον οι περισσότεροι''.  ''-Αα, ναί, έε;'' μου λέει.  ''-Κι έμαθες και τα νέα;'', του λέω.  ''-Τί;'' μου λέει.  Και με καμάρι εγώ: ''-Φέτος, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος, -είμαι εγώ.''  ''-Μωρέ μπράβο.'' μου λέει:  ''-Εις ανώτερα.''  ''-Μα τί κάθεσαι μωρέ κι' ακούς κουζουλάδες;''  Πετάγεται ένας που μας άκουγε παραδίπλα.  -''Αυτός είναι από την ψυχιατρική κλινική που είναι εδώ κοντά, πριν λίγο τον είδα να βγαίνει από κει''.  ''Όχι, εγώ είμαι εντάξει'', σπεύδω να διορθώσω,  ''-Μόλις μου τό' πε ο ιατρός μου που με παρακολουθεί. Είσαι εντάξει, μου λέει, μπορείς να πας στο καρναβάλι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αρκεί να λάβεις σωστά τα μέτρα.''  ''Γι'αυτό σας λέω, όσοι θέλετε μπορείτε ελεύθερα να έρθετε. Μόνο μην ξεχάσετε να συμπληρώσετε την βεβαίωση μετακίνησης, μην σας βάλουν κανένα πρόστιμο. Θα συμπληρώσετε στο σημείο Β7,  που λέει για μετακίνηση & συμμετοχή στο καρναβάλι του Ηλία. Αυτό. Άντε, και του χρόνου με περισσότερη ανοσία.