Η μάσκα αποτέλεσε ιστορικά μια παιχνιδιάρικη ευκαιρία πρόσκαιρης ανατροπής ρόλων, μια τελετουργική εξοικείωση με το άγνωστο, ένα ξεδίπλωμα πολιτισμών, καλλιτεχνικών δεξιοτήτων, πτυχών του εαυτού που είναι κρυμμένες ή βαθιά θαμμένες. Με την έννοια αυτή η μάσκα λειτούργησε και ως βαλβίδα ασφαλείας ή ίσως υπήρξε επίσης και ένας βαθμός προστασίας. Σήμερα, σε καιρούς προσωρινά εσώκλειστους, η μάσκα ανακαλύπτεται με ένα τρόπο πεζό, ως προοπτική ασφάλειας και ως επιλογή ευθύνης. Ίσως τελικά κάποιες φορές κρύβοντας να φανερώνει κανείς περισσότερα. Ο Roger Ballen, καλλιτέχνης που αξιοποίησε προσεκτικά τη δυναμική της μάσκας, ερεύνησε παράλληλα τα βάθη του ασυνείδητου και τη δυνατότητα έκφρασής τους. Μήπως η τρέχουσα απροσδόκητη συγκυρία είναι μια ευκαιρία να διδαχθεί κανείς από το κρυμμένο και όχι μόνο από το φανερό, από τον πλούτο του διαφορετικού και όχι μόνο από την ασφάλεια του όμοιου, από την ανάγκη του απροστάτευτου απέναντι σε ότι είναι καλά θωρακισμένο; Φωτογραφία: Roger Ballen, Tommy, Samson and a Mask, 2000 [Από την έκθεση του MOMus - Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης "Roger Ballen, Shadows of the Mind

Πόσο ζυγίζει η ανθρώπινη ελευθερία; Το έχεις σκεφτεί ποτέ; Μήπως σήμερα που καλείσαι να μείνεις σπίτι; Κι όμως, είναι διαχρονικό ερώτημα, που μπορεί να έχει διαφορετική απάντηση σε κάθε συνθήκη, έκτακτη ή μη, «κανονική» ή μη, ατομική ή συλλογική. Ο Αλέξανδρος Πλωμαρίτης στο έργο του, με τη συμμετοχή κρατούμενων-εκπαιδευόμενων του 3ου ΣΔΕ - Φυλακές Διαβατών - Θεσσαλονίκη, ζυγίζει κυριολεκτικά τις φωτογραφίες Polaroid που έβγαλαν όλοι μαζί σε μια περφόρμανς για την κάμερα και δίνει μια απάντηση με τον τίτλο του έργου: Αλέξανδρος Πλωμαρίτης, «49 γρ.», 2020, ζυγαριά, φωτογραφίες Polaroid. [Από την έκθεση «Τίμιοι παράνομοι - Πρόσωπο. Ελευθερία. Σιωπή» στο MOMus - Πειραματικό Κέντρο Τεχνών]