Γράφει η Στέλλα Καριάκα ΟΤΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ Καλησπέρα απανταχού μυθοφίλοι !!! Το σημερινό αφιέρωμα για την ..... Θεά Αλήθεια ..... Η προστάτης της αλήθειας των Αρχαίων Ελλήνων και την εμπιστοσύνη. Η Αλήθεια ήταν θεότητα στην Ελληνική Μυθολογία, ιδεατή ανθρωπόμορφη προσωποποίηση της αλήθειας των αρχαίων Ελλήνων φερόμενη προστάτης της έννοιας. Σύμφωνα με τον Πίνδαρο ήταν κόρη του Δία. Ο Πλούταρχος την αναφέρει ως "Τροφό του θεού Απόλλωνα", μαζί με την Κορυθάλεια.... Σύμφωνα με έναν μύθο του Αισώπου ο Προμηθέας είχε πλάσει την Αλήθεια από πηλό, πριν όμως την ζωντανέψει, o Δόλος έπλασε ένα δεύτερο ομοίωμα, που όμως του τέλειωσε ο πηλός και έτσι άφησε το έργο του χωρίς πόδια. Επιστρέφοντας ο Προμηθέας και βλέποντας τα δύο πανομοιότυπα καλλιτεχνήματα αποφάσισε να τα ζωντανέψει και τα δυο. Η Αλήθεια περπάτησε, το ομοίωμα του Δόλου όμως δεν μπόρεσε να κάνει ούτε ένα βήμα. Σύμφωνα με τον Φιλόστρατο η θεά Αλήθεια φορούσε λευκή εσθήτα και περιφέρονταν "λευκοχειμωνούσα" κοντά στο Αμφιαράειο. Επειδή η Αλήθεια εικονίζονταν πάντα χωρίς στολίδια και πλούσια ενδύματα έναντι των άλλων θεοτήτων, ο Οράτιος την αποκαλούσε "nuda" Veritas, δηλαδή "γυμνή αλήθεια". Από τότε καθιερώθηκε η ρητορική έκφραση "γυμνή αλήθεια", ή "αλήθεια γυμνή" που λέγεται μέχρι και σήμερα εκ του γεγονότος ότι δεν χρειάζεται στην απόδοσή της ιδιαίτερα καλολογικά στοιχεία ή προλόγους, εξ ου ακόμη και η έκφραση "ωμή αλήθεια". Ρώτησε η αλήθεια την εμπιστοσύνη… γιατί δε σε συναντώ συχνά … και εκείνη απάντησε … γιατί μεταξύ των ανθρώπων η παρουσία σου είναι εικονική…. το παράδειγμα με το πουλί απεικονίζει αυτή την σχέση αλήθειας και εμπιστοσύνης..... το πουλί στέκεται σε ένα κλαδί του προσφέρει ασφάλεια και ευχαρίστηση αυτό είναι μια αληθειά ....έρχεται ένας φοβερός αέρας και το κλαδί κουνάει κινδυνεύει να σπάσει ... πραγματικά η εμπιστοσύνη του πουλιού δεν επικεντρώνεται στο κλαδί αλλά στα φτερά του... Δεν φοβάται καθόλου γιατί γνωρίζει δύο πράγματα ....ξέρει ότι μπορεί να πετάξει και ότι υπάρχουν και άλλα κλαδιά ....Εμείς λοιπόν οι άνθρωποι στεκόμαστε σε ένα κλαδί και χάνουμε την επίγνωση ότι μπορούμε να πετάμε .Ωστόσο δεν είναι κακό να στηρίζετε κάπου ,είναι ωραίο όταν αυτό υπάρχει αλλά μην φοβάστε και όταν αυτό δεν υπάρχει. Διότι η δύναμη βρίσκεται μέσα σας και όχι σε αυτό που στηρίζεστε . Η ισορροπία γίνεται κατάκτηση όταν αποκτάτε η επίγνωση των φτερών ....των ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων . Να έχετε φίλοι μου μια αληθινά όμορφη βδομάδα ...γεμάτη εμπιστοσύνη στον εαυτό σας .. Εικαστικό : δια χειρός Στέλλας Καριάκα ''ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ '' ακρυλικά σε καμβά 50 εκ Χ 70 εκ.

Στέλλα Καριάκα ''ΙΝΔΙΑΝΙΚΑ ΑΛΟΓΑ ΤΣΕΡΟΚΙ '' ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!!! Ναι βέβαια ...Ινδιάνικα αλλά... κατά βάθος αποκαλύπτουν την μεγάλη και διαχρονική ιστορία την Ελλάδας μας ακόμη μια φορά !!!! Η Ινδιάνικη φυλή των Cherokee μιλούσε Ελληνικά και κατάγονται από την Ανατολική Μεσόγειο ....Τρία δείγματα πετρογλυφικών βρέθηκαν στην Βόρεια Αμερική, όπου ερευνήθηκαν και αποδόθηκαν στο ότι είναι Ελληνικά !!!!!!!! Η πέτρα Possum Creek Stone ανακαλύφθηκε από την Gloria Farley στην Oklahoma το 1970. Όπως εξηγεί η ίδια στην πέτρα απεικονίζεται ένας Έλληνας αθλητής επάνω σε βάθρο νίκης με επιγραφή που γράφει HO-NI-KA-SA η o nikasa (ο νικητής) Η πέτρα Thruston Stone ερμηνεύεται ως μία ανάμιξη πολλών πολιτισμών όπως Ελληνικής, Τσερόκι, Ινδιάνικης, Αιγυπτιακής και Εβραίκης, η πολιτισμική κοινότητα των Cherokee, Keetoowah Society επισημάνει όπως το επιβεβαιώνει και το όραμα του Eloh ότι προέρχονται από τους Πτολεμαίους που έφτασαν με υπερατλαντικά ταξίδια μαζί με Εβραίους και Φοίνικες στην κοιλάδα του Ohio γύρω στο 100 π.Χ. Το Red Bird Petroglyph είναι Ελληνική επιγραφή που χρονολογείται ανάμεσα στον 2ο και 3ο αιώνα π.Χ. και όχι όπως ανακοίνωσε τελευταία το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής και η New York Times ότι είναι του 1800. Η γλώσσα των Cherokee περιέχει πολλές λέξεις Ελληνικής προέλευσης, ιδιαίτερα στο πεδίο της ιεραρχίας, στρατιωτικής ορολογίας, μυθολογίας, αθλητισμού και τελετουργίας. Επίσης η μουσική των Cherokee αντανακλά τις ελληνικές του ρίζες, Οι ινδιάνοι Cherokee είναι στην κυριολεξία οι Έλληνες της αρχαίας Αμερικής ....!!!!!....Μυθοφίλοι απανταχού να έχετε μια όμορφη και χαμογελαστή Κυριακή !!! Ο πίνακας δια Χειρός Στέλλας Καριάκα σε ακρυλικά χρώματα σε καμβά 80 εκ. Χ 80 εκ.

Καριάκα Στέλλα Ζωγράφος Θέμα : '' ΤΟ ΡΩΜΑ΄Ι΄ΚΟ ΩΔΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ'' ''Το Ρωμαικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και οι Μαγεμένες'' είναι ένα έργο το οποίο ζωγράφισα με αφορμή μια σειρά εκδηλώσεων Τέχνης που πραγματοποιήθηκαν δίπλα ακριβώς στην Αρχαία Αγορά της Θεσσαλονίκης φέτος τον Ιούλιο,καθώς για μια βδομάδα βρισκόμουν εκεί να ζωγραφίζω ζωντανά στην οδό Γκαρμπολά ένα δρόμο που αισιοδοξούμε να καθιερωθεί ως Καλλιτεχνικός Πεζόδρομος. Σε πολλές πόλεις του εξωτερικού άλλωστε υπάρχουν πεζόδρομοι συνάντησης καλλιτεχνών. Ακολούθησε η συμμετοχή μου και η παρουσίαση του έργου στην 84 Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης στο χώρο του Συλλεκτικού και Ιστορικού Αρχείου Θεσσαλονίκης. Ας ξεκινήσουμε την νοερή περιπλάνησή μας στον χρόνο και στον χώρο... Τα μνημεία που μαρτυρούν την ζωή στην πόλη μας πολλά και σημαντικά. Ένα λοιπόν από τα σημαντικότερα και η Αρχαία Αγορά της Θεσσαλονίκης, η οποία καταλάμβανε 20 στρέμματα και βρισκόταν στην καρδιά της πόλης. Η πρώτη οικοδομική φάση της Ρωμαικής Αγοράς Θεσσαλονίκης χρονολογείται τον 1ο αιώνα μ.Χ. Όλο το συγκρότητμα αποτελούσε τον οικονομικό εμπορικό και διοικητικό πυρήνα της πόλης ,ωστόσο είχε και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Τον 2ο αιώνα μ.Χ. Κατασκευάζεται το Ωδείο ένα μικρό στεγασμένο θέατρο το οποίο φιλοξενούσε πολλές καλλιτεχνικές παραστάσεις. Τον 3ο αιώνα ανακαινίζεται και τον 4ο αιώνα μετατρέπεται σε θέατρο.Ας προχωρήσουμε το ταξίδι στο χρόνο για τις ΄΄Μαγεμένες΄΄ τα μεγαλειώδη γλυπτά που δέσποζαν στην Αρχαία Αγορά. Οι ''Μαγεμένες'' ή ΄΄ Incantadas'' στα Ισπανοεβραικά πήραν την ονομασία αυτή από μια λαική παράδοση , χωρίς ιστορική βάση. Χρονολογείται στο τέλος του 2ου αιώνα ή αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. κάπου ανάμεσα στην Παναγία Χαλκέων,τα λουτρά Παράδεισος και στον Αγ.Νικόλαο ,στον άξονα της οδού Αριστοτέλους. Περιηγητές και ζωγράφοι τον 17ο και 18ο αιώνα έκαναν γνωστό το μνημείο,ήταν το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο της πόλης και το καμάρι όλων. Την πρόσοψη ύψους 13 μέτρων αποτελούσε διώροφη κιονοστοιχία με κορινθιακούς κίωνες στο κατώτερο επίπεδο και πεσσούς στο ανώτερο. Οι τέσσερις πεσσοί κοσμούσαν τις δύο κύριες όψεις τους με οκτώ ανάγλυφες μυθολογικές μορφές.Αυτοί οι πεσσοί ανήκαν σε μια στοά που συνέδεε το παλάτι του Μ.Αλεξάνδρου με ένα άλλο στο οποίο ήταν φιλοξενούμενος ο Βασιλιάς της Θράκης μαζί με την συνοδεία του. Ο Μ.Αλέξανδρος γοήτευσε τόσο πολύ την Βασίλισσα έτσι ώστε δημιουργήθηκε μια σχέση σιωπηρή,κρυφή..περνώντας μέσα από την στοά αυτή ,είχε την ευκαιρία να την επισκέπτεται.Όταν ο άντρας της βέβαια τελικά το έμαθε διέταξε να κάνουν μάγια στην στοά.Ο Αριστοτέλης ενημέρωσε τον Μ.Αλέξανδρο και δεν βγήκε την νύχτα εκείνη. Η Βασίλισσα ανησύχησε για την όλη καθυστέρηση,πήρε την ακολουθία της στην στοά και τον περίμενε,όμως χτυπήθηκε από τα μάγια και μαρμάρωσε,ο άντρας της που πήγε να δει αν έπιασαν τα μάγια μαρμάρωσε και αυτός. Παρόμοιοι θρύλοι υπάρχουν και σε άλλους πολιτισμούς ,ανήκουν στους αιτιολογικούς μύθους ,μιας και επιχειρούν να ερμηνεύσουν ιστορικά γεγονότα. Ποιά τα ονόματα των γλυπτών λοιπόν και τι συνέβει? Στην εσωτερική πλευρά εικονιζόταν μια Μαινάδα,ο Διόνυσος ,η Αριάδνη και η Λήδα ενώ στην εξωτερική,η Νίκη ,η Αύρα ,ένας Διόσκουρος και η αρπαγή του Γανημήδη. Η τελευταία φορά που οι «Μαγεμένες» εκτέθηκαν στο κοινό ήταν το 2011-12 στο πλαίσιο της έκθεσης «Η Αρχαία Μακεδονία και το βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Η έκθεση αποτέλεσε την αφορμή για τη συντήρηση των αγαλμάτων, που αποκάλυψε πλήρως την ομορφιά τους, αλλά και για την προβολή τους σε κεντρική θέση στο Μουσείο του Λούβρου.... Μέχρι τον 19ο αιώνα σωζόταν το μνημείο στην καρδιά της Εβραικής συνοικίας ROGOS ενσωματωμένο στην αυλή ενός εμπόρου το όνομά του Λιάτσις Αρδίτης .Ο έμπορος υφασμάτων όπως αναφέρεται από περιηγητές αποσπούσε μικρά κομμάτια από το μνημείο και τα πουλούσε στους τουρίστες. Ο ζωγράφος James Stewart φιοτέχνησε το μνημείο με τις «Μαγεμένες» (το 1754) . Η Αρπαγή των ΄΄Μαγεμένων'' Στις 30 Οκτωβρίου 1864 ο Miller ο οποίος ήταν Γάλλος παλαιογράφος έφθασε από την Θάσο στην Θεσσαλονίκη. Είχε εξασφαλίσει περίπου 20 μέρες νωρίτερα την άδεια του Σουλτάνου μέσω του μεγάλου Βεζύρη Φουάντ Πασά με μια πολύ μεγάλη δωροδοκία να αφαιρέσει τα γλυπτά που πάνω από 100 χρόνια γινόταν προσπάθεια από τους εκάστοτε προξένους χωρίς να ολοκληρώνεται ποτέ η αρπαγή.. Ο ίδιος σε επιστολές προς τη σύζυγό του αναφέρει: «Βιάζομαι να σου στείλω την καλή, μεγάλη είδηση… Ο Σουλτάνος, μέσω του Μεγάλου Βεζύρη, του Φουάντ Πασά, μου έδωσε την άδεια να αποκολλήσω και να μεταφέρω στη Γαλλία οκτώ αγάλματα της Σαλονίκης, που ήθελα τόσο πολύ …αλλά ο πληθυσμός έχει ήδη αρχίσει να εξάπτεται και να δυσανασχετεί. Είναι έξαλλοι που θα πάρω αυτά τα αγάλματα, τα οποία έχουν υποστεί τόσες φθορές».... Μόλις έφθασε στην πόλη πληροφορήθηκε από τον Γάλλο Πρόξενο ότι παρότι η αρχική εντολή ήταν τα αφαιρέσει τα γλυπτά από το φυσικό τους χώρο , πλέον είχε εντολή από τις Γαλλικές Αρχές να αποσπάσει ολόκληρο το μνημείο! Δεν διέθετε όμως τα απαραίτητα τεχνικά μέσα και απευθύνθηκε στον πασά της Θεσσαλονίκης,έτσι ώστε να του διαθέσει ότι είναι απαραίτητο. Στις 2 Νοεμβρίου του 1864 η βίαιη απόσπαση των γλυπτών ξεκίνησε,καθώς η αποξήλωση όλου του μνημείου ήταν στα άμεσα σχέδια του Miller Ερωπαίοι πρόξενοι τηλεγραφούν στην Κωνσταντινούπολη για να αποτρέψουν την Αρπαγή των Μαγεμένων. Οι κάτοικοι της πόλης αντιδρούν και διαμαρτύρονται .Μέχρι τις 12 Νοεμβρίου ολοκληρώθηκε η αποξήλωση των αγαλμάτων. Φθάνουν με πολλές δυσκολίες με άμαξες τα Αρχαία στο λιμάνι ,οι άμαξες σύρονται από τέσσερα ζευγάρια βοδιών και με την βοήθεια του πληρώματος και του εξοπλισμού ενός Γαλλικού πολεμικού πλοίου.Στις αρχές Δεκεμβρίου ο Miller μετέφερε στο Παρίσι ένα ακόμη κιονόκρανο και τα υπόλοιπα μαρμάρινα κομμάτια του μνημείου. Πρόκειται για μια πραγματική λεηλασία όμοια με αυτή του Παρθενώνα. Ο Έλγιν της Θεσσαλονίκης Γάλλος 51 ετών Miller θα γινόταν αργότερα καθηγητής Νέων Ελληνικών στο Παρίσι. Οι προσπάθειες για τον επαναπατριμό των ''Μαγεμένων'' στην Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια. Η πρώτη έγινε το 1997 ,εν όψη της διοργάνωσης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και η δεύτερη το 2012 με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης. Και οι δύο ήταν αποτυχημένες,αφού οι υπεύθυνοι του Μουσείου του Λούβρο είχαν αρνηθεί την επιστροφή των πρωτότυπων έργων,εγκρίνοντας ωστόσο την κατασκευή των εκμαγείων. Έτσι λοιπόν οι ΄΄Μαγεμένες '' επέστρεψαν το 2015 μετά από 151 χρόνια ως αντίγραφα με τα εκμαγεία τους ,τα οποία ολοκληρώθηκαν στο Μουσείο του Λούβρου. Εκτίθενται στο προστώο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης ,κρατώντας ζωντανή την ιστορία της πόλης. Η τέχνη ως μέσω επικοινωνίας μεταξύ των λαών ανοίγει γέφυρες επικοινωνίας . Ελπίδα μου και όνειρό μου είναι ακόμη ένα έργο μου να είναι χρήσιμο για τον πολιτισμό της χώρας μου ,με αφορμή μια Διεθνή Έκθεση ζωγραφικής ή μια συμμετοχή στην χώρα μου σχετικά με το θέμα των ''Μαγεμένων'',των Ελγινίων της Θεσσαλονίκης να με βρει έτοιμη να παρουσιάσω και να μιλήσω για την τέχνη της ζωγραφικής και τα αγάλματα που βρίσκονται σε μη φυσικό χώρο αυτή την στιγμή στο Μουσείο του Λούβρου. Έτσι λοιπόν καθώς ζωγράφιζα το Ρωμαικό Ωδείο μέσα σε ένα ουράνιο στερέωμα όπως το φαντάστηκα μιας και η αίγλη του δεσπόζει ανά τους αιώνες αναλοίωτη . Τοποθέτησα γύρω του τις ΄΄Μαγεμένες ΄΄ σαν να αναπολούν την γενέθλια θέση τους στο χώρο της Αρχαίας Αγοράς ,μορφωποιώντας την σκέψη αυτή η ελπίδα ένωσής τους με την Ελλάδα ας είναι κοντινή.Άλλωστε τι θα γινόταν αν δεν οραματιζόμασταν αυτό που επιθυμούμε? Πραγματικά κάθε πράξη και κατάσταση τωρινή έχει την απαρχή της στην Φαντασία ....Φαντάζομαι οραματίζομαι αυτό που επιθυμώ. Θέληση ....Επενδύω με πολύ ισχυρή θέληση το όραμά μου Πράξη.....Πραγματοποιώ και έχω αποτελέσματα αναλόγως των οραμάτων και ιδεών μου ,και της θελήσεώς μου να τα πραγματοποιήσω. Με όλο το σεβασμό σε σας και σε όλους όσους συμμετείχαν σε παρόμοιες προσπάθειες για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδος,να βάλω ένα μικρό κομματάκι στο Παζλ των προσπαθειών για την επιστροφή των Καρυάτιδων της Θεσσαλονίκης.

'' ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ'' Ποίηση Κώστας Βίρβος Νανούρισμα Κοιμήσου αγγελούδι μου, παιδί μου νάνι νάνι Να μεγαλώσεις γρήγορα, σαν τ’ αψηλό πλατάνι Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό Και να `σαι πάντα μεσ’ το δρόμο τον καλό Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκά με το τραγούδι μου Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι Να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη Για να μην πεις μεσ’ τη ζωή σου δεν μπορώ κι αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό

Γράφει : η Στέλλα Καριάκα ''Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ'' Χαιρετώ τους απανταχού φίλους της Τέχνης ,του Μύθου ,του Λόγου και του Πνεύματος σήμερα ξεχωριστοί μου και πολυαγαπημένοι μου συνάνθρωποι ,ξετυλίγεται μια ιστορία μέσω ενός έργου ζωγραφικής που εμπνεύστηκα λίγο πριν ξεσπάσει όλο αυτό που ζει σήμερα η ανθρωπότητα.. Το έργο είναι εμπευσμένο από την έννοια της Δικαισύνης ,της Ηθικής και της Προστασίας από την Κλασσική Αρχαιότητα έως σήμερα απασχόλησε την ανθρωπότητα .Στην πρωτόγονη εποχή η επιβίωση και η υπερίσχυση του ισχυρότερου ήταν κανόνας που ρύθμιζε την ανθρώπινη επιβίωση. Η Δικαιοσύνη των ανθρώπων με την Δικαιοσύνη του Θεού απέχει πολύ και έχει εντελώς διαφορετική έννοια . Ο Θεός αλλιώς μας βλέπει και αλλιώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας ,συνήθως απαλλάσουμε τον εαυτό μας από πάρα πολλές ευθύνες και εξετάζουμε την ζωή των άλλων ανθρώπων με πολύ αυστηρότητα γι αυτό όταν βλέπουμε κάποιον άνθρωπο να σφάλει θέλουμε να επανορθωθεί την αδικία έστω και με βίαιο τρόπο,ο Θεός όμως μακροθυμεί και περιμένει την κατάλληλη χρονική στιγμή να κατανοήσουν οι άνθρωποι το λάθος τους και να διορθωθούν . Αυτή είναι η πραγματική θεραπεία και όχι από τον φόβο να προσπαθεί να τιθασεύσει και να υποτάξει κάποιος τον άνθρωπο που έσφαλε. Να κατανοεί το συμφέρον του και ποιό είναι το σωστό. Η εξωτερική συμμόρφωση δεν είναι ουσιαστική ,οι ψυχές πρέπει να κατανοούν επακριβώς και να μετανοούν αληθινά. Βέβαια σωστό και λάθος κάθε άνθρωπος θεωρεί κάτι διαφορετικό έτσι είναι δύσκολο και θέλει σκέψη και πίστη στο Θεό έτσι ώστε να έχει καθαρό πνεύμα για να εξετάσει κάθε πράξη και πώς μπορεί να επανορθώσει μετανοώντας και να ξεκινήσει την σχέση του με τους ανθρώπους σε νέα βάση,χρέος των συναθρώπων είναι η συγχώρεση . Η κοσμική λογική λέει σε χαστούκισαν ,χαστούκισε και και τιμώρησε αυτόν που σε αδίκησε. Η Θεική λογική είναι εντελώς διαφορετική ,ο Χριστιανός δε τιμωρεί αν σε χαστουκίσουν ,γύρισε και από το άλλο μάγουλο ,μπορεί να πονέσεις όμως θα δώσεις την ευκαιρία να μετανοήσει ο άνθρωπος που αδικεί ,έτσι θα γλυτώσουν πολλοί άλλοι άνθρωποι από την αδικία αυτή. Ο Θεός δε τιμωρεί αλλά θεραπεύει ,εκδηλώνεται παιδαγωγικά . Στο έργο αποδίδω την Θεική φύση μέσω του Αγγέλου έτσι ώστε να έχουμε υπόψιν το αόρατο, το Θεικό να είναι μέρος της σκέψεις μας και θα μετανοούμε και να θεραπεύομαστε από τα πάθη ,τα αμαρτήματα .... τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα όπως η Αλαζονεία ,η Ζηλοφθονία,η Οργή,η Οκνηρία, η Απληστία και η λαγνεία και να επικεντρωθούμε στις οι 7 οι κύριες αρετές όπως η ταπεινότητα,η ευσπλαχνία, η αγνότητα,η φιλαλληλία, η επιείκεια, η καλοσύνη,η εργατικότητα. Η Δικαιοσύνη του Θεού είναι να σωθεί ο άνθρωπος και να βρει τον Παράδεισο σε αυτή την ζωή ,έστω μια ακτίνα του Παραδείσου και όταν έρθει η στιγμή να πάει κοντά του θα ξέρει πώς είναι ο επουράνιος Παράδεισος δεν θα του είναι κάτι άγνωστο. Τον Παράδεισο τον κερδίζει ο άνθρωπος με την ζωή που ζει και την συμπεριφορά του στους συναθρώπους του , η επικοινωνία της ψυχής με κάθε τι ακάθαρτο πνεύμα επιφέρουν ψυχολογικές διαταραχές και ζει ο άνθρωπος στην κατάσταση της κολάσεως ,του αρνητικού. Ευχή μου όλες οι κοινωνικές ομάδες να εξετάζουν άσχετα με την θέση την κοινωνική ή οικονομική τις πράξεις τους , ο Άγγελος στρέφει το βλέμμα στην ζυγαριά και έχει στο κάτω μέρος του ενδύματος την κλεψύδρα με μια δύνη να ξετυλίγεται κάτω από τα σώμα του προς την γη ...υπονοώ την ώρα της κρίσης που θα επανέλθει ο Χριστός στην Γη , η Θεική αυτή δύναμη . Επομένως το έργο επικεντρώνεται στην μετάνοια και συγχώρεσει του εαυτού που παραπάτησε και την συγχώρεση των άλλων που δεν είναι τέλειοι έτσι και αλλιώς όπως και εμείς δεν είμαστε τέλειοι και να επανεξετάζουμε συμπεριφορές και πράξεις και να συγχωρούμε και όχι να τιμωρούμε. Βέβαια χρέος για αυτογνωσία δεν έχουν μόνο αυτοί που είναι πνευματικά πιο διαβασμένοι θα λέγαμε αλλά και όσοι δεν γνωρίζουν ,εννοώ το σωστό δρόμο τις αρετές που ξέχασαν θα πρέπει να ενδιαφερθούν να ψάξουν με οποιοδήποτε τρόπο . ...τί έκανα λάθος ...μήπως φταίω με τον τρόπο που λειτουργώ...γιατί δεν έχω από το περιβάλλον μου την επικοινωνία που με ευχαριστεί ,δε με αγαπούν ,δεν με εκτιμούν ? Και τότε έρχεται η μετάνοια και η συγχώρεση και όλα ξεκινούν σε νέα βάση για κάθε άνθρωπο . Επομένως ο πλούσιος πνευματικά και ο αδαής (αυτός που δεν γνωρίζει)έχει την ίδια ευθύνη στον εαυατό του ,γιατί πολλές φορές η πολύ αυτοπεποίθηση για τις γνώσεις μας είναι τροχοπέδι στην πνευματική και ψυχική ανάπτυξη θέλει σύνεση και ταπεινότητα για να κατακτήσεις την Αγάπη του Θεού που δεν είναι τίποτε άλλο από την Αγάπη των ίδιων των Ανθρώπων. Ας γίνει η Πείρα όσων ζούμε Γνώση , φίλοι μου και ας μας οδηγήσει η Κρίση μας στο σωστό δρόμο , ας γίνει Συνείδηση . Και τί άλλο είναι η Συνείδηση ? Είναι το να έχουμε την αίσθηση της σημασίας των πράξεών μας , κάτι που δεν μπορεί να μετρηθεί από την επιστήμη η οποία είναι αντικειμενική , η συνείδηση είναι υποκειμενική και εξαρτάται από την παρατήρηση του ίδιου του εαυτού . Είναι ένα κομμάτι της προσωπικότητάς μας που αναγνωρίζει το σωστό και το λάθος , την ενοχή σε κάθε κακή συμπεριφορά , την αίσθηση της γαλήνης και της αγάπης εσωτερικά όταν πράττουμε καλώς. Είθε να έχουμε ανοιχτά τα ρεύματα επικοινωνίας και την αυτοπαρατήρηση του εαυτού και να αναγνωρίζουμε πάντα τον σωστό δρόμο της Αγάπης και της Αρετής . Εύχομαι τα καλύτερα για όλους να βρίσκονται εμπρός σε όλους σας και να μην λείπει η Δύναμη , η Υγεία , η Αγάπη ,η Ελπίδα για το αύριο που θα ξημερώσει. ΚΡΑΤΑΤΕ ΓΕΡΑ !! ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ : Δια Χειρός Στέλλας Καριάκα''Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ'' Ακρυλικά σε καμβά 90 εκ Χ 65εκ.

Γράφει : η Στέλλα Καριάκα ''ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ'' Χαιρετώ τους απανταχού φίλους της Τέχνης ,του Πνεύματος και του Λόγου ! Ρωτούν άπαντες για την πανδημία που πλήττει τον πλανήτη......απλά περιμένουμε με υπομονή ,την μεγαλύτερη των Αρετών. Το 2020 είναι μια πονεμένη χρονική περίοδος της Ανθρωπότητος . Ήρθε και φέτος η Μεγάλη Παρασκευή σκεφθήκαμε ευλαβικά την θυσία του Κυρίου την Ύψιστη πράξη Αγάπης για το δημιούργημά του τον Άνθρωπο ,τον πόνο της Παναγιάς , την αποκαθήλωση και την Ανάσταση του Χριστού που μεταφέρει πάντα ένα αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον . Να γίνει ''μεγάλος '' να ανυψωθεί προς τον Θεό ,μόνο η ανύψωση γεννά πραγματική πρόοδο και εξέλιξη . Ο Κύριος ''Είπιε'' το πικρό ποτήρι ,θυσιάστηκε για να σωθεί η Ανθρωπότητα , Αγάπησε τον Άνθρωπο . Έδωσε σε όλους μας το παράδειγμα της φιλανθρωπίας της συγχώρεσης της φιλοπονίας -της πραγματικής θέλησης -της ένθερμης προσπάθειας ,της αλληλεγγύης... Ωστόσο.... το φετινό Πάσχα ήταν διαφορετικό ...εν μέσω πανδημίας να αισθανόμαστε αγωνιστικοί ,δυνατοί αλλά και ταυτόχρονα τόσο ευάλωτοι ως άνθρωποι και αυτό είναι θεμιτό και πάντα να βάζουμε ένα θετικό πρόσημο στην αναμονή να δούμε τους αγαπημένους μας ,πως η ώρα έρχεται είναι κοντά . Έτσι λοιπόν καθώς ζωγράφιζα την Σταύρωση σκέφτηκα φέτος ...Πάσχα ....2020... πόσο διαφορετικό.....Χωρίστηκε ο πλανήτης μας σε κομμάτια ... Ωστόσο το σημαντικό είναι να είναι οι αγαπημένοι μας ασφαλής και ας μη τους βλέπουμε για λίγο ακόμη από κοντά . Η δοκιμασία θα περάσει και θα βγούμε πιο δυνατοί φίλοι μου . Το έργο που σας παρουσιάζω σήμερα είναι αφιερωμένο στην Σταύρωση του Κυρίου ... το 2020.... ''ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ'' Στο κέντρο της σύνθεσης ο Εσταυρωμένος ...μέσα από μια αντάρα ....συμπαντική.... στο πάνω μέρος του έργου ένα μάτι να κλαίει ...το μάτι του ανθρωπότητος ... ΔΕΞΙΑ του πίνακα η Γη μας στο Ανατολικό ημισφαίριο όπου είναι η Μεσόγειος Θάλλασα ....η Ευρώπη... ΑΡΙΣΤΕΡΑ του πίνακα η Γη μας στο Δυτικό ημισφαίριο όπου φαίνεται ο Ατλαντικός Ωκεανός ....η Αμερική... ΜΙΑ ΠΥΞΙΔΑ που συμβολίζει την αντάμωση .. Έλληνες μοιρασμένοι στον πλανήτη , σύγχρονοι ήρωες του 2020 ,θα περάσει κι αυτό , γιατί πιστεύουμε στην δύναμη της θέλησης.... την προστασία του Αοράτου....της Υπέρτατης δύναμης ...του Θεού. ... η πανδημία ήταν η αφορμή να ανακαλύψουμε πολλούς ήρωες που δίνουν την δική τους μάχη για όλους εμάς! Από τα βάθη της καρδιάς μας τους Ευχαριστούμε !! Είθε να έχετε Υγεία και Υπομονή εσείς και οι οικογένειές σας ! ! Εικαστικό:Δια Χειρός Στέλλας Καριάκα ''Σήμερον Κρεμάται Επί Ξύλου'' 2020 Ακρυλικά σε ξύλο 60 εκ. Χ 40 εκ.