CONDENSED Αυτό το νέο εισβάλλει σαν χείμαρρος που παρασέρνει τα πάντα και διαβρώνει κάθε τι όμορφο Και χαλάει Και διαλύει Και μαυρίζει Μου έχει λείψει η ζωή Και το άγχος Και το δυνατό γέλιο Και το δυνατό κλάμα πλέον είμαι αδιάφορος και κλαίω λίγο Και γελάω ακόμα λιγότερο Ο Θρόνος μου είναι βολικός Και το βασίλειό μου απλώνεται κάθε μέρα μπροστά μου Και το τεράστιο τείχος που κρύβει τη θέα Δεν το πιστεύω ότι το κάνω αυτό Έχω ξεμάθει να μιλάω Λέω μόνο τα ίδια, τις ίδιες λέξεις Και δεν μπορώ να πω ο,τι έχω να πω γιατί έχω ξεμάθει να μιλάω Και όσα έχω να πω μαζεύονται μέσα στο κεφάλι μου, πίσω από τα μάτια μου Και μου σπάνε το κρανίο Και πονάω πολύ Τα πράγματα γύρω μου είναι τοξικά και κάθε μέρα με δηλητηριάζουν Νοιώθω κάθε μέρα σαν ένα τεράστιο ντεζαβού Απλά αυτή η επανάληψη θεωρώ πως θέλει να με σκοτώσει με τρομάζω ρε μαλάκα Τουλάχιστον αυτό ήρθε και με βρήκε Με είχε επισκεφθεί άλλη μια φορά νομίζω Στα καλύτερά μου αράζαμε μαζί και του μιλούσα Τώρα πάλι αράζουμε Καλά είναι Γενικώς, μαλακίες Με κάνει κάπως χαρούμενο που είναι εδώ μαζί μου τώρα Λες να κάνω έναν κύκλο σήμερα; Ορίστε Ο κύκλος πάντα θα έχει ατέλειες και σκαμπανεβάσματα Για όλους μάλλον Φιλοσοφίες της πούτσας λοιπόν Θέλω να γυρίσω πίσω Δε μου αρέσει εδώ Όχι ο χώρος Ο χώρος είναι οκ Ο χρόνος όμως είναι εχθρός Θέλω να γυρίσω το μυαλό μου πίσω Εκεί που ήταν όμορφα Μπορώ απλά να ξεχάσω τώρα Και να μείνει ένα κενό Και το παρελθόν Θα τρέξει να γεμίσει το κενό Όπως ο αέρας γεμίζει ένα κενό Αργότερα πάλι.