} catch (e) { console.error('Custom Theme JS Code: ', e); }

Στις μέρες που διανύουμε, στην οθόνη του υπολογιστή μας βρισκόμαστε απέναντι σε μια ροή εικόνων και κειμένων που άλλοτε μας ενημερώνουν κι άλλοτε μας παραπληροφορούν, άλλοτε μας τρομοκρατούν και άλλοτε μας καθησυχάζουν, άλλοτε, δε, υπόσχονται να κρατήσουν ζωντανή την ψευδαίσθησή μας ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Κι όμως η πραγματικότητα έχει αλλάξει και αλλάζει κάθε μέρα. Το παρατηρούμε, το νιώθουμε, το ξέρουμε.

Το MOMus, συνεχίζοντας το «Resilience Project – Μαζί Ανθεκτικοί», διευρύνει την ανθεκτικότητά του και θέλει να επικοινωνήσει περισσότερο με όλους εκείνους που το έχουν ανάγκη.

Μοιραστείτε μαζί μας μια εικόνα που δημιουργείτε εσείς και που έχει καλλιτεχνική διάσταση, ως ανταπόκριση στις συνθήκες εγκλεισμού που βιώνουμε. Σκοπός δεν είναι απλά να δημιουργήσουμε με τον τρόπο αυτό κοινωνικά υποκατάστατα για την μοναξιά μας, ούτε απλά να περιφρουρήσουμε βασικές αξίες και κεκτημένα δικαιώματα, αλλά με αφορμή την ακραία και απροσδόκητη αυτή συνθήκη ανατροπής της καθημερινότητας που μας έχει επηρεάσει όλους/ες αδιακρίτως, να επαναπροσδιορίσουμε αξίες όπως η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, ο ελεύθερος χρόνος, η αλληλεγγύη και η πρόσβαση όλων στα βασικά αγαθά της υγείας, της παιδείας και του πολιτισμού.

Σχολιάστε με μια δική σας φωτογραφία, ζωγραφικό σας έργο, σχέδιο ή άλλο εικαστικό μέσο που μπορεί να περιέχει εικόνα, animation, ήχο, κείμενο ή βίντεο, τον νέο, προσωρινό ελπίζουμε, τρόπο ζωής και επικοινωνίας μας. Δώστε το δικό σας τόνο και ας φτιάξουμε μαζί το ψηφιακό λεύκωμα των ημερών μας.

Παρασκευή, 15 Μαϊος 2020 21:50

CHAOS-42

Γράφτηκε από Mariazoe
Βαθμολογία
(125 ψήφοι)
Ονομάζομαι Μαρία-Ζωή και είμαι δευτεροετής φοιτήτρια του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Η δική μου έκφραση της δεινής πραγματικότητας που βιώσαμε όλοι μας είναι το ΧΑΟΣ-42 (CHAOS-42). Όπου το 42 αποτελεί το σύνολο των ημερών του εγκλεισμού. Πρόκειται για ένα κολάζ από ζωγραφιές και φωτογραφίες παντρεμένες σε πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνων. Ως προς την αντίληψη του έργου, αυτό που κυριαρχεί είναι μια ανθρώπινη μορφή, ο δικός μου καλλιτεχνικός εαυτός, ο οποίος εμφανίζεται σε μία τρύπα στο κέντρο. Μέσα από αυτήν και πάνω από ένα κονσερβοκούτι -το σπίτι μου- ξεπηδά ανήσυχα το χέρι μου που προσπαθεί να αρπάξει κάθε ευκαιρία για διαφυγή και ελευθερία.. Τα κείμενα που αφορούν την τέχνη κονσερβοποιούνται και αυτά, αλλά πιο γεωμετρικοποιημένα. Τα σκούρα χρώματα αντανακλούν την διάθεση των ημερών του εγκλεισμού, με την ελπίδα όμως παράλληλα αποτυπωμένη στις μπλε γραμμές να ξεχύνεται παντού επιθετικά και ακανόνιστα, για να νικήσει για ακόμα μια φορά αυτόν τον μεγάλο αγώνα. Instagram: Μαριά Ζωή Κμ
Διαβάστηκε 1664 φορές Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 15 Μαϊος 2020 23:24
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Πρόσεξε! Altar of Capitalism »