} catch (e) { console.error('Custom Theme JS Code: ', e); }

Στις μέρες που διανύουμε, στην οθόνη του υπολογιστή μας βρισκόμαστε απέναντι σε μια ροή εικόνων και κειμένων που άλλοτε μας ενημερώνουν κι άλλοτε μας παραπληροφορούν, άλλοτε μας τρομοκρατούν και άλλοτε μας καθησυχάζουν, άλλοτε, δε, υπόσχονται να κρατήσουν ζωντανή την ψευδαίσθησή μας ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Κι όμως η πραγματικότητα έχει αλλάξει και αλλάζει κάθε μέρα. Το παρατηρούμε, το νιώθουμε, το ξέρουμε.

Το MOMus, συνεχίζοντας το «Resilience Project – Μαζί Ανθεκτικοί», διευρύνει την ανθεκτικότητά του και θέλει να επικοινωνήσει περισσότερο με όλους εκείνους που το έχουν ανάγκη.

Μοιραστείτε μαζί μας μια εικόνα που δημιουργείτε εσείς και που έχει καλλιτεχνική διάσταση, ως ανταπόκριση στις συνθήκες εγκλεισμού που βιώνουμε. Σκοπός δεν είναι απλά να δημιουργήσουμε με τον τρόπο αυτό κοινωνικά υποκατάστατα για την μοναξιά μας, ούτε απλά να περιφρουρήσουμε βασικές αξίες και κεκτημένα δικαιώματα, αλλά με αφορμή την ακραία και απροσδόκητη αυτή συνθήκη ανατροπής της καθημερινότητας που μας έχει επηρεάσει όλους/ες αδιακρίτως, να επαναπροσδιορίσουμε αξίες όπως η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, ο ελεύθερος χρόνος, η αλληλεγγύη και η πρόσβαση όλων στα βασικά αγαθά της υγείας, της παιδείας και του πολιτισμού.

Σχολιάστε με μια δική σας φωτογραφία, ζωγραφικό σας έργο, σχέδιο ή άλλο εικαστικό μέσο που μπορεί να περιέχει εικόνα, animation, ήχο, κείμενο ή βίντεο, τον νέο, προσωρινό ελπίζουμε, τρόπο ζωής και επικοινωνίας μας. Δώστε το δικό σας τόνο και ας φτιάξουμε μαζί το ψηφιακό λεύκωμα των ημερών μας.

Παρασκευή, 15 Μαϊος 2020 19:42

Condensed

Γράφτηκε από Όντυ
Βαθμολογία
(0 ψήφοι)
CONDENSED Αυτό το νέο εισβάλλει σαν χείμαρρος που παρασέρνει τα πάντα και διαβρώνει κάθε τι όμορφο Και χαλάει Και διαλύει Και μαυρίζει Μου έχει λείψει η ζωή Και το άγχος Και το δυνατό γέλιο Και το δυνατό κλάμα πλέον είμαι αδιάφορος και κλαίω λίγο Και γελάω ακόμα λιγότερο Ο Θρόνος μου είναι βολικός Και το βασίλειό μου απλώνεται κάθε μέρα μπροστά μου Και το τεράστιο τείχος που κρύβει τη θέα Δεν το πιστεύω ότι το κάνω αυτό Έχω ξεμάθει να μιλάω Λέω μόνο τα ίδια, τις ίδιες λέξεις Και δεν μπορώ να πω ο,τι έχω να πω γιατί έχω ξεμάθει να μιλάω Και όσα έχω να πω μαζεύονται μέσα στο κεφάλι μου, πίσω από τα μάτια μου Και μου σπάνε το κρανίο Και πονάω πολύ Τα πράγματα γύρω μου είναι τοξικά και κάθε μέρα με δηλητηριάζουν Νοιώθω κάθε μέρα σαν ένα τεράστιο ντεζαβού Απλά αυτή η επανάληψη θεωρώ πως θέλει να με σκοτώσει με τρομάζω ρε μαλάκα Τουλάχιστον αυτό ήρθε και με βρήκε Με είχε επισκεφθεί άλλη μια φορά νομίζω Στα καλύτερά μου αράζαμε μαζί και του μιλούσα Τώρα πάλι αράζουμε Καλά είναι Γενικώς, μαλακίες Με κάνει κάπως χαρούμενο που είναι εδώ μαζί μου τώρα Λες να κάνω έναν κύκλο σήμερα; Ορίστε Ο κύκλος πάντα θα έχει ατέλειες και σκαμπανεβάσματα Για όλους μάλλον Φιλοσοφίες της πούτσας λοιπόν Θέλω να γυρίσω πίσω Δε μου αρέσει εδώ Όχι ο χώρος Ο χώρος είναι οκ Ο χρόνος όμως είναι εχθρός Θέλω να γυρίσω το μυαλό μου πίσω Εκεί που ήταν όμορφα Μπορώ απλά να ξεχάσω τώρα Και να μείνει ένα κενό Και το παρελθόν Θα τρέξει να γεμίσει το κενό Όπως ο αέρας γεμίζει ένα κενό Αργότερα πάλι.
Διαβάστηκε 1375 φορές Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 15 Μαϊος 2020 23:27
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « - stay safe Έλλειψη / Absence »