} catch (e) { console.error('Custom Theme JS Code: ', e); }

Στις μέρες που διανύουμε, στην οθόνη του υπολογιστή μας βρισκόμαστε απέναντι σε μια ροή εικόνων και κειμένων που άλλοτε μας ενημερώνουν κι άλλοτε μας παραπληροφορούν, άλλοτε μας τρομοκρατούν και άλλοτε μας καθησυχάζουν, άλλοτε, δε, υπόσχονται να κρατήσουν ζωντανή την ψευδαίσθησή μας ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Κι όμως η πραγματικότητα έχει αλλάξει και αλλάζει κάθε μέρα. Το παρατηρούμε, το νιώθουμε, το ξέρουμε.

Το MOMus, συνεχίζοντας το «Resilience Project – Μαζί Ανθεκτικοί», διευρύνει την ανθεκτικότητά του και θέλει να επικοινωνήσει περισσότερο με όλους εκείνους που το έχουν ανάγκη.

Μοιραστείτε μαζί μας μια εικόνα που δημιουργείτε εσείς και που έχει καλλιτεχνική διάσταση, ως ανταπόκριση στις συνθήκες εγκλεισμού που βιώνουμε. Σκοπός δεν είναι απλά να δημιουργήσουμε με τον τρόπο αυτό κοινωνικά υποκατάστατα για την μοναξιά μας, ούτε απλά να περιφρουρήσουμε βασικές αξίες και κεκτημένα δικαιώματα, αλλά με αφορμή την ακραία και απροσδόκητη αυτή συνθήκη ανατροπής της καθημερινότητας που μας έχει επηρεάσει όλους/ες αδιακρίτως, να επαναπροσδιορίσουμε αξίες όπως η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, ο ελεύθερος χρόνος, η αλληλεγγύη και η πρόσβαση όλων στα βασικά αγαθά της υγείας, της παιδείας και του πολιτισμού.

Σχολιάστε με μια δική σας φωτογραφία, ζωγραφικό σας έργο, σχέδιο ή άλλο εικαστικό μέσο που μπορεί να περιέχει εικόνα, animation, ήχο, κείμενο ή βίντεο, τον νέο, προσωρινό ελπίζουμε, τρόπο ζωής και επικοινωνίας μας. Δώστε το δικό σας τόνο και ας φτιάξουμε μαζί το ψηφιακό λεύκωμα των ημερών μας.

Τετάρτη, 13 Μαϊος 2020 19:41

Untitled-19

Γράφτηκε από την
Βαθμολογία
(18 ψήφοι)
Somedays I was feeling great, but there were other days. In these “other days”, I experienced feelings and states I have never encountered before. Days like these were the ones I needed to get to know myself, as if I did not know me at all. I felt the need to not do or hear anything or anyone. The need of only hearing myself, my thoughts and my body. Through this I met some unknown parts of myself and I reached a deeper kind of love. The hardest thing to me was to feel and communicate with my mind and body simultaneously. Maybe, through this self-isolation, I made a small step towards finding balance between my emotions and my body image. Maybe this is my starting point. [From these anti-casts I am experimenting with representing the Body from an opposite perspective and materialising the empty space that surrounds it.]

Πρόσθετες Πληροφορίες

  • Second Language Title: Χωρίς Τίτλο-19
Διαβάστηκε 1753 φορές Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 14 Μαϊος 2020 10:03
Eleonora Geortsiaki

Undergraduate student at the Fine Arts and Art Sciences Department of the University of Ioannina in the field of Sculpture.

https://geornora.wixsite.com/eleonorageortsiaki

Τελευταία έργα από τον/την Eleonora Geortsiaki

Πολυμέσα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Αναπνοή φόβου, 2020. Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ »